Jestem absolwentką kierunku lekarskiego Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podczas studiów angażowałam się w wiele projektów naukowych, a artykuły, które miałam szansę współtworzyć ukazały się w polskich i zagranicznych czasopismach medycznych.
Skleroplastyka: Polega na uszyciu specjalnej taśmy lub szwu na białej części twardówki oka (sklerze), co powoduje przywrócenie prawidłowego położenia siatkówki.
Ma negatywny wpływ na działanie nerwu wzrokowego oraz zwiększa ciśnienie wewnątrzgałkowe, co może pogłębiać chorobę.
Pamiętaj, że jeśli doświadczasz któregokolwiek z objawów opisanych w tym artykule, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem okulistą.
O tym, która metoda jest najlepsza w danym przypadku, decyduje lekarz okulista specjalizujący się w operacjach siatkówki, czyli chirurg witreoretinalny.
Przeprowadzenie tej procedury przyczynia się do obniżenia trakcji szklisto-siatkówkowej, zamknięcia szczelin i wytworzenia spójnego połączenia siatkówki z podłożem. Jeśli w zabiegu używany był gaz – ulega on szybko wchłonięciu.
Przyczyna odwarstwienia siatkówki może obejmować także trakcyjny rodzaj, w którego trakcie powstają błony lub pasma włókniste w ciele szklistym. Kurczą się a person, równocześnie pociągając siatkówkę. Takie zjawisko zachodzi u pacjentów z rozwijającą się retinopatią cukrzycową, z ciałem obcym w oku oraz w retinopatii wcześniaków.
Siatkówka znajduje się na wewnętrznych ścianach gałki ocznej. Jest to jedna z najistotniejszych struktur oka, ponieważ zawiera fotoreceptory, które zamieniają energię świetlną na wrażenia wzrokowe. Wnętrze gałki ocznej wypełnia ciało szkliste, które ma konsystencję żelu i przylega do siatkówki. Z wiekiem zaczyna się ono obkurczać i oddzielać od siatkówki, co nazywamy tylnym odłączeniem ciała szklistego (PVD). Proces ten może zostać przyspieszony przez uraz oka lub głowy. Konsekwencją kurczenia się ciała szklistego jest pojawienie się w nim zagęszczeń, które rzucają cienie na siatkówkę. Pacjent widzi je jako ciemniejsze punkty, które mają tendencję do nieznacznego przesuwania się wraz z ruchami gałki ocznej i głowy. Są to tzw. męty ciała szklistego, których nieznaczna liczba pojawia się w ciągu życia prawie u każdego z nas.
Odklejenie siatkówki to stan, w którym siatkówka oddziela się nieco od naczyniówki, pozostając w jej pobliżu, albo ulega rozdarciu. Cięższym przypadkiem jest odwarstwienie siatkówki, polegające na uniesieniu się siatkówki i odsunięciu jej od naczyniówki.
Jest to proces w którym ze względu na obecność w czynników wzrostu i komórek charakterystycznych dla procesu zapalnego dochodzi website do tworzenia się błon na lub pod siatkówką. Może od być porównany do bliznowacenia. Narastanie i obkurczanie się błon może ponownie unosić siatkówkę. Do innych możliwych powikłań pooperacyjnych należą: niedokrwienie odcinka przedniego oka,
Przetworzone przez pozostałe warstwy siatkówki impulsy trafiają do mózgu, który analizując je, umożliwia rozpoznawanie kształtów, kolorów i ruchu.
Wady i choroby oczu Odwarstwienie siatkówki – czym się objawia? Jak leczyć odklejanie siatkówki?
Siatkówka oka to cienka, błoniasta struktura zbudowana z komórek nerwowych i barwnikowych. Składa się z ten warstw. Jedną z nich jest warstwa receptorowa złożona z czopków i pręcików pozwalających na przekształcanie światła w impulsy elektryczne.
Prawidłowe widzenie jest niezbędne do wykonywania codziennych obowiązków i czynności. Niestety wiele osób boryka się z różnymi wadami wzroku, takimi jak np. krótkowzroczność czy różnego rodzaju schorzeniami, które bywają bardzo niebezpieczne i nieleczone mogą prowadzić nawet do utraty wzroku.